Vanuit school ben ik bezig met het schrijven van een toekomstscenario over voeding en gezondheid. Om nog specifieker te zijn naar de relatie tussen een hoge of lage kennis over kennis en voeding en een hoge of lage mate van gepersonaliseerde voeding.
Wij zitten echter met de volgende probleemstelling:
Ieder mens heeft in veel verschillende vormen behoefte aan een specifiek voedingspatroon. Hoe kunnen leveranciers of adviseurs zorgen dat dit optimaal verloopt?
Ze moeten namelijk de wensen van de gebruiker kennen en zijn lichaamseigenschappen.
Ik ben benieuwd hoe jullie site zal gaan worden en wacht graag af of antwoord.
Javi Bus
Antwoord: Beste Javi, Hier willen we graag ingaan op je interessante vraagstelling.
Allereerst zit er volgens ons een verschil (discrepantie) tussen “de behoefte” van een lichaam en “de wens” van een mens naar bepaalde voeding. Idealiter eet een mens precies wat optimaal is voor een lichaam. Volgens onze inschatting is dat voor 99,99% van de mensen een utopie. Dan blijft er volgens ons een middenweg over waar er een “compromis” wordt gevonden tussen wens en behoefte.
Voor het compromis kan gekeken worden naar wat de lichamelijke behoefte is:
- Als eerste is dat een kwestie van wetenschap. De wetenschap komt steeds meer te weten welke voedingsstoffen goed en minder goed zijn voor een mens. Niet alleen voor de mensheid als groep maar ook op persoonsniveau. Zolang er elke dag nieuwe ontdekkingen komen betekend dat tevens dat er nog erg veel niet bekend is.
- Ten tweede is elk lichaam, en daarmee ook de behoefte, uniek. Ieder mens zou dan ook zijn of haar lichaam volledig moeten laten onderzoeken op wat de lichamelijke behoefte zijn. Dat is ten eerste onbetaalbaar en ten tweede moet dat regelmatig worden herhaalt omdat de kennis en omstandigheden wijzigen. Nu zijn er wel ontwikkelingen gaande die enige indicatie kunnen geven over behoefte en extra risico’s voor een individueel lichaam. Individueel DNA onderzoek geeft bijvoorbeeld steeds meer indicaties wat goed en wat minder goed zou kunnen zijn voor een lichaam.
Daarnaast moet ook gekeken worden naar de eigenschappen van voeding:
- Ook hier komt weer de wetenschap naar voren. Niet alleen om kennis op te doen maar ook wordt voeding op basis van kennis anders geproduceerd. En met een andere productie verander je ook de eigenschappen van voeding. Het is dan ook essentieel dat de kennis wordt uitgebreid. Maar de aanwezige kennis moet ook gebruikt worden om de stroom van nieuwe voedingsproducten elke keer door te lichten.
- Daarnaast komt hier ook een regelende of toezichthoudende naar voren. De voedingsproducenten (fabrikanten, boeren, bakkers, slagers en velen meer) werken voor een groot deel op basis van resultaatoptimalisatie (lees winst). Bepaalde grondstoffen, bereidingswijzen, additieven (toevoegingen) en dergelijke zijn namelijk minder goed of zelfs slecht. De overheid zou daarom zelfdiscipline stimuleren en in uitzonderlijke gevallen zaken kunnen voorschrijven of verbieden. Idealiter gebeurd dat in landsgrensoverschrijdende organen. Maar ook consumenten- of belangenorganisaties kunnen de producenten en winkeliers stimuleren bepaalde zaken wel of juist niet te doen. Denk aan de kiloknallers, plofkippen en andere maatschappelijk drukacties.
Daarnaast is het natuurlijk de vraag wat de mens zelf kiest om te eten:
- Vele professies breken hun gedachten hoe ze een mens kunnen bewegen om bepaalde zaken wel of niet te kopen of te consumeren. In de westerse wereld kunnen we redelijk onze eigen keuzes maken. Deze eigen keuzes worden echter beïnvloed door vele factoren zoals rationaliteit, emotie, smaak, geld, kennis en dergelijk. Ook dat is weer een unieke persoonsgebonden combinatie.
- Bepaalde voeding is soms verboden. Dat kan land of geloof gebonden zijn.
- Bepaalde voeding is niet beschikbaar. Dat kan regio of tijd gebonden zijn.
- Bepaalde voeding is twijfelachtig. Zoals niet diervriendelijk of uit een land waar de mensenrechten worden geschonden.
Wat dan te doen rondom gepersonaliseerd eten door leveranciers en adviseurs?
- Leveranciers zouden duidelijke (voor de consument begrijpelijke termen maar ook leesbaar en niet in microschrift) informatie moeten geven wat de samenstelling is van het voedingsproduct.
- Leveranciers zouden moeten proberen aan gezamenlijke zelfregulering te doen betreffende bepaalde product samenstellingen. Denk bijvoorbeeld aan minder suiker of zout. En wanneer dat niet lukt dan aansturen op internationale wetgeving c.q. voorschriften.
- Adviseurs moeten zorgen dat hun voorlichting duidelijk en door iedereen begrijpelijk is. Veel adviseurs zitten namelijk vaak vast in hun eigen terminologie en vergeten de taal van de straat.
- Adviseurs moeten zorgen voor hulpmiddelen waar de veelheid van kennis op de juiste plaats, de juiste tijd en snel voor iedereen beschikbaar is. Denk hier bijvoorbeeld aan de diverse Apps (mobiele programma’s) die gebruikt kunnen worden bij het boodschappen doen. Maar die zouden ook in eetgelegenheden en keukens beschikbaar moeten zijn.
- Leveranciers en adviseurs zouden gezamenlijk voorlichting moeten geven over het belang dat voeding meer wordt afgestemd op de persoonlijke eigenschappen van ieder mens. Per saldo gepersonaliseerde voeding kost tijd, energie en daarmee geld maar levert dat ook weer op aan gezondheid en levensvreugde.
Relevante links:
- Eten om te winnen, in 14 dagen glutenvrij en fit als een topsporter, mijn persoonlijke verhaal: In Eten om te winnen vertelt toptennisser Novak Djokovic zijn bijzondere levensverhaal. In het boek is een glutenvrij 14-dagendieet, met recepten en praktische tips, opgenomen.
- Gezond Eten, Gezond Zijn, een persoonlijk eetplan, adviezen en recepten: Steeds meer wordt ontdekt dat welvaartsziekten terug te voeren zijn tot ongezonde voeding en leefstijl. De auteur heeft een studie gemaakt van de vele gezondheidsstromingen op voedingsgebied en deze uitgewerkt tot een eigen eetplan.
- Keukenschort bedrukt met naam: BBQ- of Keuken schort met voornaam naar keuze. 100% katoen. Formaat ca: 65 x 90 cm.